Piet van der Ploeg, docent en onderzoeker bij Rijksuniversiteit Groningen, schreef een zeer interessant artikel over de relatie van William H. Kilpatrick en helen Parkhurst.
"Voortschrijdend inzicht noopt mij een bewering in mijn boek
over de oorsprong en de theorie van het daltononderwijs te corrigeren. Ik
schreef daarin over de onderwijsfilosoof en onderwijsvernieuwer William Heard
Kilpatrick, de man van de Project Method, leerling en collega van John Dewey,
dat hij "bewondering" had voor Helen Parkhurst ("Het Dalton
Plan: oorsprong en theorie van het daltonderwijs", 2010, p. 16). Uit nader
onderzoek blijkt dat niet het geval te zijn. Ik heb me op het verkeerde been
laten zetten door Parkhurst".
"Dit is ietwat genant, omdat ik anderen ervoor gewaarschuwd
heb en erom gekritiseerd heb te gemakkelijk af te gaan op wat Parkhurst over
haarzelf en haar verleden placht te vertellen en op wat haar vriendin Dorothy
Luke uit haar mond opgetekend heeft en op wat eerst de biografe Diana Lager en
later de Duitse onderzoekster Susanne Popp van Luke overgeschreven hebben.
Parkhurst deed zichzelf graag belangrijker voor dan ze was (zie ook mijn
"The Dalton Plan: recycling in the guise of innovation", Paedagogica
Historica, 2013). Hierom kunnen we biografische informatie die op verhalen van
Parkhurst zelf terug gaat niet altijd zonder meer vertrouwen. Toch was ik domweg
afgegaan op vriendin Luke en biografe Lager die beiden spreken van een
vriendschappelijke band tussen Kilpatrick en Parkhurst en inderdaad van
wederzijdse bewondering".
De volledige tekst vindt u HIER
No comments:
Post a Comment